Przejdź do głównej zawartości

Podsumowania kuratorskie - Teatru życie/szycie



Czy oglądając spektakl zastanawialiście się skąd są użyte w nim stroje, kto je zaprojektował i wykonał? Nazwisko scenografa jest łatwo dostępne, ale krawcy i krawcowe niedostępni dla widzów. Projekt „teatru życie/szycie” powstał z pasji do krawiectwa i miłości do teatru.
Coraz mniejszą uwagę poświęca się rzemieślnikom współtworzącym spektakl. Repertuar sztuk współczesnych nie pozwala na realizację strojów z epoki, które kryją mnóstwo tajników krawieckich. Pani Mariola Czarnecka, krawcowa, która z chęcią włączyła się do projektu ma wieloletnie doświadczenie z pracy w teatrze i poczucie, że sztuka, którą tworzy się za sceną jest pomijana. Jak sama wyjaśnia: „Jest nas coraz mniej, ponieważ bez praktyki ginie zawód, bez klasycznych strojów nie jestem w stanie przekazać komuś tej wiedzy, którą gromadzimy od pokoleń. Chcę szyć piękne kostiumy, które nie wszyscy potrafią wykonać, to jest najbardziej satysfakcjonujące. Dlatego tak ważna jest walka o rzemieślnictwo, prawdziwy teatr”.
Krawiectwo teatralne to niezwykłe rzemiosło, które ulega zapomnieniu. Wykonawcy kostiumów to artyści, mający doświadczenie, twórczą wyobraźnię i pasję. Z potrzeby zwrócenia na nich uwagi powstał album dokumentujący przygotowanie kostiumów do baletu „Kopciuszek” w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Sposób pracy scenografki Anny Kontek jest doceniany przez wszystkich pracowników teatru, ponieważ jest rzadkością. Coraz częściej projekty zastępuje się wycinkami z gazet lud wydrukowanymi zdjęciami. W wykonaniu strojów liczy się ogromny talent i świadomość tworzenia na użytek sceniczny.
Katalog „Teatru życie/szycie” jest wynikiem mojej bliskiej współpracy z panią scenograf Anną Kontek oraz paniami krawcowymi, Mariolą Czarnecką oraz Krystyną Jędryczką. Podczas przygotowań do baletu „Kopciuszek” starałem się uchwycić przebieg prac w tworzeniu kostiumów zarówno przez dokumentację fotograficzną jak i wywiady, mające na celu przybliżenie pracy artystów – rzemieślników teatralnych. Promocji albumu towarzyszyło spotkanie z Czesławem Pietrzakiem, głównym specjalistą do spraw kostiumografii, który opowiedział o zmieniającej się pracy scenografów i rzemieślników teatralnych oraz kostiumach do baletu „Kopciuszek”. Dzięki wieloletniemu doświadczeniu pracy w różnego typu teatrach pan Czesław przybliżył uczestnikom spotkania struktury pracowni oraz historię kostiumów teatralnych.




W ramach projektu dr Zyta Kaleta z Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu wygłosiła wykład na temat konstrukcji strojów oraz wykorzystania tkanin na scenie. Przybliżyła słuchaczom przebieg procesu twórczego scenografa na podstawie projektów do „Snu nocy letniej” Szekspira. Wykorzystując światło ultrafioletowe można było zobaczyć jak materiał reaguje na światło oraz jak te walory można wykorzystać na scenie. Zyta Kaleta oprócz znajomości teatru i pracy scenografa jest pasjonatką konstrukcji. Zaprosiłem ją do swojego projektu, ponieważ oprócz tego, że jest artystką uwielbia rzemiosło, które jest nieodłącznym elementem jej pracy.


Zwracając uwagę na krawiectwo chciałem zaprosić osoby interesujące się tym tematem, ale nie mające doświadczenia na warsztaty krawieckie w kawiarence szyciowej „Nitka”. Jest to miejsce prowadzone przez pasjonatki szycia, które swoim talentem dzielą się prowadząc kursy i sprzedaż niepowtarzalnych tkanin. Sześcioro uczestników przy niewielkiej pomocy instruktorek uszyło praktyczne worki, w które można spakować najprzydatniejsze rzeczy. To spotkanie pokazało, że krawiectwo nie jest niedostępne i przy użyciu niewielu narzędzi można własnoręcznie uszyć coś ciekawego i przydatnego.



Emil Wysocki
kurator

Komentarze