Czy
oglądając spektakl zastanawialiście się skąd są użyte w nim stroje, kto je
zaprojektował i wykonał? Nazwisko scenografa jest łatwo dostępne, ale
krawcy i krawcowe niedostępni dla widzów. Projekt „teatru życie/szycie” powstał
z pasji do krawiectwa i miłości do teatru.
Coraz
mniejszą uwagę poświęca się rzemieślnikom współtworzącym spektakl. Repertuar
sztuk współczesnych nie pozwala na realizację strojów z epoki, które kryją
mnóstwo tajników krawieckich. Pani Mariola Czarnecka, krawcowa, która z chęcią
włączyła się do projektu ma wieloletnie doświadczenie z pracy w teatrze i
poczucie, że sztuka, którą tworzy się za sceną jest pomijana. Jak sama
wyjaśnia: „Jest nas coraz mniej, ponieważ bez praktyki ginie
zawód, bez klasycznych strojów nie jestem w stanie przekazać komuś tej wiedzy,
którą gromadzimy od pokoleń. Chcę szyć piękne kostiumy, które
nie wszyscy potrafią wykonać, to jest najbardziej satysfakcjonujące. Dlatego
tak ważna jest walka o rzemieślnictwo, prawdziwy teatr”.
Krawiectwo teatralne to
niezwykłe rzemiosło, które ulega zapomnieniu. Wykonawcy kostiumów to artyści,
mający doświadczenie, twórczą wyobraźnię i pasję. Z potrzeby zwrócenia na nich
uwagi powstał album dokumentujący przygotowanie kostiumów do baletu
„Kopciuszek” w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Sposób pracy scenografki Anny Kontek
jest doceniany przez wszystkich pracowników teatru, ponieważ jest rzadkością. Coraz
częściej projekty zastępuje się wycinkami z gazet lud wydrukowanymi zdjęciami.
W wykonaniu strojów liczy się ogromny talent i świadomość tworzenia na użytek
sceniczny.
Katalog „Teatru
życie/szycie” jest wynikiem mojej bliskiej współpracy z panią scenograf Anną
Kontek oraz paniami krawcowymi, Mariolą Czarnecką oraz Krystyną Jędryczką.
Podczas przygotowań do baletu „Kopciuszek” starałem się uchwycić przebieg prac
w tworzeniu kostiumów zarówno przez dokumentację fotograficzną jak i
wywiady, mające na celu przybliżenie pracy artystów – rzemieślników
teatralnych. Promocji albumu towarzyszyło spotkanie z Czesławem Pietrzakiem, głównym
specjalistą do spraw kostiumografii, który opowiedział o zmieniającej się
pracy scenografów i rzemieślników teatralnych oraz kostiumach do baletu
„Kopciuszek”. Dzięki wieloletniemu doświadczeniu pracy w różnego typu teatrach
pan Czesław przybliżył uczestnikom spotkania struktury pracowni oraz historię
kostiumów teatralnych.
W ramach projektu dr
Zyta Kaleta z Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu wygłosiła wykład na
temat konstrukcji strojów oraz wykorzystania tkanin na scenie. Przybliżyła
słuchaczom przebieg procesu twórczego scenografa na podstawie projektów do „Snu
nocy letniej” Szekspira. Wykorzystując światło ultrafioletowe można było
zobaczyć jak materiał reaguje na światło oraz jak te walory można wykorzystać
na scenie. Zyta Kaleta oprócz znajomości teatru i pracy scenografa jest
pasjonatką konstrukcji. Zaprosiłem ją do swojego projektu, ponieważ oprócz
tego, że jest artystką uwielbia rzemiosło, które jest nieodłącznym elementem
jej pracy.
Zwracając uwagę na
krawiectwo chciałem zaprosić osoby interesujące się tym tematem, ale nie mające
doświadczenia na warsztaty krawieckie w kawiarence szyciowej „Nitka”. Jest to
miejsce prowadzone przez pasjonatki szycia, które swoim talentem dzielą się prowadząc
kursy i sprzedaż niepowtarzalnych tkanin. Sześcioro uczestników przy
niewielkiej pomocy instruktorek uszyło praktyczne worki, w które można spakować
najprzydatniejsze rzeczy. To spotkanie pokazało, że krawiectwo nie jest
niedostępne i przy użyciu niewielu narzędzi można własnoręcznie uszyć coś
ciekawego i przydatnego.
Emil Wysocki
kurator
Komentarze